1) عَلَی الإِنسانِ أَنْ لا یَتَدَخَّلَ في مَوضوعٍ یُعَرِّضُ نَفسَهُ لِلتُّهَمِ: انسان نباید در موضوعی دخالت کند که خودش را در معرض تهمت ها قرار دهد.
2) مِن آدابِ الکَلامِ أَنْ یُقَسِّمُ الخَطیبُ نَظَرَهُ بَینَ المُستَمِعینَ بِمُساواةٍ: از آداب سخن گفتن این است که سخنران نگاهش را به طور مساوی میان شنونده ها تقسیم کند.
3) اَلَّذی یَتَکَلَّمُ في ما لا عِلْمَ لَهُ بِهِ، یَقَعُ في الخَطَإِ: کسی که در مورد چیزی که دانشی به آن ندارد سخن می گوید، در اشتباه می افتد.
4) لا تَجرَحِ الآخَرینَ بِلِسانِکَ: دیگران را با زبانت زخمی نمی کنی.
با سلام
بله در زبان عربی فعل مکسور نداریم. اینجا هم در نکته ای که اخر توضیحات آمده گفته به خاطر اینکه آخر فعل تجرح نهی شده و ساکن است و کلمه بعدی هم با ساکن شروع می شود و دو ساکن کنار هم خوانده نمی شود به این خاطر آخر فعل کسره گرفته ( فقط برای سهولت تلفظ.)
