1) آن مه طوبی خرام گر به چمن بگذرد / سرو خرامان برد قامت او را نماز
2) خیال زلف سیاه توگر نگیرد دست / که بر سر آرد از این ظلمتم شبان دراز
3) بلبل دلسوز بین از ناله ی ما در خروش / شمع بزم افروز بین از آتش ما در گداز
4) آخر ای گلبن نورسته بستان جمال / پرده بگشای که ما بلبل گلزار توایم
با سلام به شما کاربر گرامی
گلبن نورسته استعاره مصرحه است . استعاره از معشوق می باشد .