1- کَم عِبارَةً تَرجَمَتُها خَطَأٌ:
الف: أَحَبُّ عِبادِ اللّهِ إِلَی اللّهِ، أَنفَعُهُم لِعِبادِهِ: بندگان محبوب خدا در نزد خدا، سودمندترینشان نسبت به بندگانش است.
ب: عَلَینا أَن لا نُحاوِلَ لِمَعرِفَةِ أسرارِ النّاسِ: ما نباید برای شناخت رازهای مردم تلاش کنیم.
ج: اَلْمُسلِمُ الحَقیقيُّ لا یُلَقِّبُ الآخَرینَ بِأَلقابٍ قَبیحَةٍ: مسلمان واقعی، نباید دیگران را با لقب های زشت لقب بدهد.
د: اَلغَیبَةُ هِيَ أَنْ تَذکُرَ أَخاکَ وَ أُختَکَ بِما یَکرَهانِ: غیبت آن است که برادرت و خواهرت را با چیزی که ناپسند می دارند یاد کنی.
